او درهمان اوايل روي كارآمدن دولت روحاني يكبار گفته بود كه فلات ايران طي 30سال آينده از سكنه خالي ميشود ؛ هشداري كه البته كسي جدي نگرفته و نميگيرد و شايد برهمين اساس است كه او همزمان با پنجمين روز هفته محيطزيست انگشت اتهام خود را بهسوي سياستگذاران نشانه رفت و گفت كه «متأسفانه در حال حاضر بسياري از واقعيتهاي مربوط به حوضه آب در كشور را مسئولان و سياستگذاران نميدانند و برخي از آنها با وجود علم به مشكلات، سكوت كردهاند.»
هر چند هنوز سياستگذاران زنگ هشدار ويراني كشور ناشي از كم آبي را نشنيدهاند اما بسياري از كارشناسان و صاحبنظران از مدتها پيش نسبت به بروز فاجعهاي خبر ميدهند كه وقوع آن گريز ناپذير است اما آنچه دراين ميان، بيش از هر چيز ديگري مقابله با اين بحران را دشوار ميكند اظهارات غيرعلمي است. در واقع اكنون هر كارشناسي بنا به بضاعت خود درباره بزرگترين بحران قريب الوقوع كشور اظهارنظر ميكند. گاه اين اظهارات تا سطح پيشنهادهاي فانتزي تنزل پيدا ميكند. پيشنهادها و اظهاراتي كه بيش از هر چيز، قصه فيل در تاريكي را تداعي ميكند.
اكنون كلانتري براي چندمين بار مديريت ناصحيح آب را بزرگترين عامل وضعيت موجود اعلام ميكند و ميگويد كه بهدليل همين مديريت ناصحيح، در حال حاضر تالابها و درياچههايي نظير اروميه، شادگان، هورالعظيم، هامون و گاوخوني به همراه دهها تالاب و درياچه ديگر محتاج آب هستند.
او در گزارشي كه روي خروجي خبرگزاري ايرنا منتشر شده است هشدار ميدهد كه ميزان مصرف آب در كل كشور در وضعيت بحراني قرار دارد و حتي از تهديد و بحران نيز عبور كرده است. به گفته كلانتري در حال حاضر به جاي استفاده 40درصدي از آبهاي تجديد پذير، بهصورت ميانگين بيش از 90درصد از اين آبها در نقاط مختلف كشور مصرف ميشود كه اين رقم در نقاطي مثل خراسان به بالاي 130درصد رسيده است.
- بمب ساعتي كم آبي
كلانتري بحران آب را به درستي به بمبي ساعتي تشبيه ميكند كه «درصورت انفجار تمام مردم كشور را درگير خود خواهد كرد و بايد براي مقابله با آن ميزان مصرف كاهش يابد.»
آنطور كه كلانتري ميگويد منابع آبي ما بهشدت محدود هستند ولي همچنان سالانه 55ميليارد مترمكعب، از آبهاي زيرزميني كشور برداشت ميكنيم ؛ روندي كه قدرت تجديدپذيري اين آبها را از 45به 33ميليارد مترمكعب كاهش داده است؛ درحاليكه بايد اين ميزان برداشت در بهترين شرايط به 26.5ميليارد مترمكعب در سال برسد. دبير ستاد احياي درياچه اروميه همچنين گفته است كه در 36سال گذشته به جز منابع تجديدپذير آب، 130ميليارد مترمكعب نيز از منابع ثابت و استاتيك برداشت كردهايم كه بايد آن را به طبيعت بازگردانيم.
بنا به اعلام دبير ستاد احياي درياچه اروميه، مشكل توليد و ذخيره آب در حوضه درياچه اروميه وجود دارد ولي ما ناگزير به جلوگيري از خشك شدن آن هستيم چرا كه تبعات اين خشكي غيرقابل جبران است.كلانتري هشدار ميدهد كه مشكلات بهداشتي و سلامت با خشك شدن درياچه اروميه، مردم شعاع 100كيلومتري آن را درگير خواهد كرد چراكه موارد مشابهي در حوضه درياچه آرال تجربه شده است.
وي با اشاره به تأكيدات رئيسجمهور درخصوص درياچه اروميه و اولويت آن در كشور تصريح ميكند اگر درياچه خشك شود مجبور به تخليه شهرهاي بزرگي مانند تبريز و اروميه هستيم كه اين امر نيز ضمن محال بودن هزينههاي ميلياردي بهدنبال دارد.
همزمان با اين گفتهها، معاون علمي ستاد احياي درياچه اروميه از كاهش 6سانتي متري تراز آب اين درياچه در مقايسه با سال گذشته خبر ميدهد و ميگويد كه وسعت درياچه به 2060كيلومترمربع رسيده كه 70كيلومترمربع كمتر از زمان مشابه سال گذشته است.
- روزگار ناخوش تالابها
دبير ستاد احياي درياچه اروميه گرچه بنا به مقتضاي مسئوليتي كه دارد به وضعيت نگرانكننده درياچه اروميه اشاره ميكند اما روزگار تالابهاي ديگر هم بسيار بحراني است. تالاب گاوخوني در اصفهان اكنون چندگام بيشتر تا تبديل شدن به كانون گردوغبار فاصله ندارد. تالاب هورالعظيم با وجود باريكه آبي كه از چندي پيش براي آن تدارك ديدهاند هنوز يكي از كانونهاي عظيم گردوغبار در خوزستان است. تالاب هامون به بيابان تفتيدهاي تبديل شده و مدتهاست كه گردوغبار ناشي از آن گلوي هاموننشينان را ميفشارد. از درياچه پريشان تنها 10درصد باقي مانده است. جازموريان در كرمان به بياباني به وسعت 70هزار كيلومترمربع تبديل شده و 70درصد تالاب بختگان به شورهزاري پهناور تبديل شده است. اين حال و روز شماري از تالابها و درياچههاي كشور است. بهنظر ميرسد غول بيآبي آرام آرام فلات ايران را در بر ميگيرد بيآنكه خواب مسئولان آشفته شود.
- ايران در آستانه «كميابي آب» است
بحران آب در ايران تا آن اندازه جدي است كه گري لوييس هماهنگكننده مقيم ملل متحد درجمهوري اسلامي هم همزمان با روز جهاني محيطزيست (پانزدهم خردادماه) طي يادداشتي با اعلام اينكه بيآبي مردم را افسرده ميكند و تهديدي براي امنيت آنهاست گفت كه « همه ما نياز داريم تا هوايي سالم تنفس كرده و آب سالم بنوشيم.»
او با اشاره به اينكه در سطح جهاني، كمبود آب روي زندگي بيش از 2ميليارد نفر كه در بيش از 40كشور زندگي ميكنند تأثير گذاشته است گفت كه « درباره ايران نيز ماجرا به همين منوال است. در سال 1956ميزان ذخاير سرانه آب در ايران 7 هزار مترمكعب در سال بود و امروز، اين عدد كمتر از 1900مترمكعب است. اين در واقع آستانه كمبود آب است. براساس روند موجود اين شرايط بدتر از قبل خواهد شد. طبق مدل جاري، تا سال 2020اين عدد افت بيشتري خواهد داشت و به آستانه «كميابي آب» يعني 1300مترمكعب در سال خواهد رسيد. اين آمار براساس تحقيقات دولت بهدست آمده است.»
نظر شما